Zarząd sukcesyjny jest rozwiązaniem tymczasowym. Jest to okres, w którym następcy prawni przedsiębiorcy mogą podjąć decyzje co do dalszych losów przedsiębiorstwa w spadku.
Podstawową przyczyną wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego jest rozdzielenie majątku spadkowego pomiędzy spadkobierców, stosownie do przysługujących im udziałów w spadku.
W przypadku śmierci jednego ze wspólników spółki cywilnej, przepisy Ustawy o zarządzie sukcesyjnym znajdą zastosowanie do udziału zmarłego wspólnika w spółce cywilnej. Działania zarządcy sukcesyjnego polegają na wykonywaniu praw i obowiązków zmarłego wspólnika w spółce. W pozostałym zakresie Ustawa nie wpływa na uprawnienia i obowiązki wspólników spółki cywilnej.
W skład przedsiębiorstwa wchodzą środki pieniężne, w tym znajdujące się na rachunkach bankowych. Spadkobiercy uzyskują jednak do nich dostęp dopiero po przeprowadzeniu procedury spadkowej. Ustawa zapewnienia jednak dostęp do kont firmowych zarządcy sukcesyjnemu.
Aby zapewnić ciągłość rozliczeń podatkowych związanych z działalnością gospodarczą po śmierci przedsiębiorcy, Ustawa o zarządzie sukcesyjnym przyznaje przedsiębiorstwu w spadku podmiotowość w zakresie podatków, przy wykorzystaniu numeru NIP zmarłego przedsiębiorcy.
Zarządca sukcesyjny musi wykonywać wszystkie obowiązki podatkowe w okresie zarządu sukcesyjnego, w tym uiszczać podatki, odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie, wystawiać faktury i składać wymagane deklaracje.
W związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa w spadku zarządca sukcesyjny jest przez organy administracji i kontrahentów traktowany jak przedsiębiorca.
Decyzje administracyjne są wydawane wobec konkretnej osoby (podmiotu). Jeżeli adresatem jest osoba fizyczna, decyzja taka co do zasady wygasa wraz z jej śmiercią. Ustawa wprowadziła wyłączenie wygasania niektórych decyzji administracyjnych z chwilą śmierci jej adresata.